Sahabe Hatıraları

Black/Siyah

Yönetmen: SANJAY LEELA BHANSALI

Oyuncular: Amitabh Bachchan (Debraj Sahai), Rani Mukherjee (Michelle McNally)

Dil: Hintçe

Tür: Dram

Süre:119 Dk.

Yıl: 2005

Sinema dünyası, kendisine ait birçok olumlu-olumsuz materyal ve değerleri içinde barındıran bir sektör. Herkesin kendi algı ve değer yargılarına göre benimseyeceği/istifade edeceği bir alan… Kimileri hala öcü-böcü gibi baksa da, yabana atılamayacak kadar güçlü etkisiyle, insanları kendisine bağlayan/yönlendiren ve eğiten bir alana sahip. Sinemayı yok sayanlardan olmak niyetinde değilim. Olması gereken düzeyde ilgi alanına dâhil edilebileceğini ve muhafazakâr kesiminde/İslami camianın da yararlanma noktasında bir bakış açısı geliştirmesi gerektiğini düşünüyorum.

Böyle küçük bir girizgâhtan sonra, sizlerle paylaşmayı kendime vazife addettiğim bir filmi tanıtmak isterim. İzlediğinizde pişman olmayacağınız bir yapıt: “BLACK”

Dünyası “Black” (Karanlık-Siyah) olan, görmeyen, duymayan ve ailesinin anlamadığı bir kızın, gönül ve fikir dünyasının Debraj Sahai tarafından, sözcüklerden oluşturulmuş bir kanat takarak, ışığa ulaştırmasının ilginç hikâyesidir.

“Black”, kendini engelli bir kıza adayan fedakâr bir öğretmen ve öğretmeni sayesinde hayatın “abece”sini öğrenen bir kızın hikâyesinin konu edildiği, azmin ve sevginin ne gibi mucizeler meydana getirebileceğini anlatan müthiş bir yapıt… Film, içinde kaybolacağınız ve sizi farklı duygu hissiyatı içinde yüzdürecek sahnelere sahip.

Debraj Sahai, kör ve sağır olan Michelle McNally’nin öğretmenidir. Onunla sekiz yaşında tanışır. Michelle McNally hırçın, kafası karışık ve hayatını sürdüremeyecek durumdadır. Dünyası “SİYAH”tır. Debraj, onu karanlık ve karmaşadan ışık ve umuda yönlendirir.

Light (Işık)’a âşık bir adamın, ‘Siyah’lar içinde boğulan Michelle’e, ısrarla ışığa doğru yürümesini öğretmesi ve ‘Siyah’ın anlamını yeniden bulmasını sağlaması…

Dram yönünün sömürülmeyip sadece ortaya konulduğu, hayatın ve sahip olduklarımızın değerini anlamamıza yardımcı olacak, hayatım boyunca izlediğim en etkili, en sürükleyici ve en izlenilesi filmlerden biriydi “Black”.

“Black” filmi, özgün konusu, duygu sömürüsünden uzak kurgusu, oyuncuları, görüntü kalitesi, her şeyiyle izlenmesi gereken büyüleyici ve sıra dışı bir dram. Çağımızda yaşanan müstehcen sahnelerden uzak, gerçekleri yansıtan, eğitici, müzikal olmayan, ama müziğiyle yüreğinizi delip geçen, arşivlik, çok kaliteli ve muhteşem bir yapım. Şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki film, şimdiye dek gördüğüm en iyi sinematografilerden birine sahip. Bu açıdan filmin görüntü yönetmeni olan Ravi K. Chandran’ı, yürekten tebrik etmek gerekiyor.

Oyuncuların göstermiş oldukları performans ise ayrıca bir tebriği hak ediyor. Tabii oyuncuların dışında filmin kamera kullanımı, çekim açıları ve daha burada tek tek saymamın mümkün olmadığı birçok tekniği olağanüstü bir ustalıkla kullanan ve mükemmel diyaloglarıyla senaryoda da imzası bulunan yönetmen Sanjay Leela Bhansali’yi, filmin duruşuyla orantılı ve sade ama bir o kadar çarpıcı müzik kullanımı ile Monty’yi ve tüm ekibi tebrik etmek icap ediyor.

Bu yazıyı yazarken, beni bu filmle tanıştıran dostumu hayırla anıyor, başka kardeş ve dostlara bu filmi tanıtmayı bir görev biliyorum. Filmi internet ortamında bulmak mümkün ama, siz siz olun, bu filmin bir Dvd veya Dvix’ini bulup izleyin ve film arşivinizin en başköşesine yerleştirin.

İyi seyirler dilerim.

İbrahim AFACAN

i.afacan@hotmail.com